Hoi allemaal, Alweer onze laatste avond in Suriname. Nu maken we ons op voor de terugreis naar Nederland. Het zit er op. De vijf en een halve maand zijn voorbij gevlogen. We zijn nu in Domburg, een
dorp 20 kilometer ten zuiden van Paramaribo. s Avonds zitten we hier in de herrie van de natuur. Vogels, krekels, padden en kikkers brullen om het hardst. Af en roe hoor je de brulapen op de
achtergrond. Zaterdagochtend hebben we met de tuinman een lange wandeling gemaakt op een oude plantage aan de andere kant van de Surinamerivier. Het regende wel een beetje veel, maar we hebben een
aardige indruk gekregen van de leefwijze van de bewoners aldaar. Het is allemaal erg eenvoudig. Ze leven daar van hun eigen tuintje, waarin van alles groeit en voor ons volkomen onherkenbaar is. De
overige dagen hebben we wat rondgeschouwd in de buurt van ons appartement. We hebben een groep apen bij de ingang van het vakantieparkje kunnen bewonderen en er lag een kaaimannetje te zonnen in de
slootswal niet ver van hier. De toucan, de tijger, de poema en de miereneter hebben zich nog niet laten zien. Het was een goede keuze om vijf en een halve maand op reis te gaan. We hebben de tijd
gehad om na te kunnen denken, ook al hebben we onze tijd niet altijd nuttig besteed. Door hele dagen met Allard door te brengen, leer je elkaar goed kennen, wat we zeer waardevol vonden. We hebben
heel veel mooi dingen gezien. De plekken waren allemaal heel verschillend en elk land had wel iets waar we enthousiast over waren. Anders dan op eerdere reizen waren we nu zo ongeveer dag en nacht
online. Dit maakte dat we soms het idee hadden dat we helemaal niet zo ver weg waren. Je kunt je niet meer verstoppen, zo lijkt het. En straks weer thuis. Daar kunnen we weer genieten van het comfort
van een eigen huis, waar we alles hebben. En een supermarkt waar je vindt wat je zoekt en de toevoer betrouwbaar en regelmatig is. En weer eens wat anders dragen dan de afritsbroeken met
hardnekkige vlekken en die paar gekreukelde tshirts die in de rugzak meereizen. Hopelijk kunnen we de luxe van thuis nog lang en als bijzonder waarderen. We laten veel in Suriname achter aan
afgedragen kleding en nemen goede voornemens mee terug. In Groningen hebben we nog een paar dagen om bij te komen. Vanaf maandag gaat Allard naar school en begint voor Jan het werk weer. Marjon start
per 1 februari weer met werken. Ons reisverslag is nu ten einde. Voor ons was het mooi om op deze manier de geinteresseerden op de hoogte te houden. Voor de lezers was het hopelijk een bron van
informatie en (leed)vermaak, en wie weet inspirerend. Groeten, JAM
Hoi allemaal, Alweer onze laatste avond in Suriname. Nu maken we ons op voor de terugreis naar Nederland. Het zit er op. De vijf en een halve maand zijn voorbij gevlogen. We zijn nu in Domburg, een
dorp 20 kilometer ten zuiden van Paramaribo. 's Avonds zitten we hier in de herrie van de natuur. Vogels, krekels, padden en kikkers brullen om het hardst. Af en roe hoor je de brulapen op de
achtergrond. Zaterdagochtend hebben we met de tuinman een lange wandeling gemaakt op een oude plantage aan de andere kant van de Surinamerivier. Het regende wel een beetje veel, maar we hebben een
aardige indruk gekregen van de leefwijze van de bewoners aldaar. Het is allemaal erg eenvoudig. Ze leven daar van hun eigen tuintje, waarin van alles groeit en voor ons volkomen onherkenbaar is. De
overige dagen hebben we wat rondgeschouwd in de buurt van ons appartement. We hebben een groep apen bij de ingang van het vakantieparkje kunnen bewonderen en er lag een kaaimannetje te zonnen in de
slootswal niet ver van hier. De toucan, de tijger, de poema en de miereneter hebben zich nog niet laten zien. Het was een goede keuze om vijf en een halve maand op reis te gaan. We hebben de tijd
gehad om na te kunnen denken, ook al hebben we onze tijd niet altijd nuttig besteed. Door hele dagen met Allard door te brengen, leer je elkaar goed kennen, wat we zeer waardevol vonden. We hebben
heel veel mooi dingen gezien. De plekken waren allemaal heel verschillend en elk land had wel iets waar we enthousiast over waren. Anders dan op eerdere reizen waren we nu zo ongeveer dag en nacht
online. Dit maakte dat we soms het idee hadden dat we helemaal niet zo ver weg waren. Je kunt je niet meer verstoppen, zo lijkt het. En straks weer thuis. Daar kunnen we weer genieten van het comfort
van een eigen huis, waar we alles hebben. En een supermarkt waar je vindt wat je zoekt en de toevoer betrouwbaar en regelmatig is. En weer eens wat anders dragen dan de afritsbroeken met
hardnekkige vlekken en die paar gekreukelde tshirts die in de rugzak meereizen. Hopelijk kunnen we de luxe van thuis nog lang en als bijzonder waarderen. We laten veel in Suriname achter aan
afgedragen kleding en nemen goede voornemens mee terug. In Groningen hebben we nog een paar dagen om bij te komen. Vanaf maandag gaat Allard naar school en begint voor Jan het werk weer. Marjon start
per 1 februari weer met werken. Ons reisverslag is nu ten einde. Voor ons was het mooi om op deze manier de geinteresseerden op de hoogte te houden. Voor de lezers was het hopelijk een bron van
informatie en (leed)vermaak, en wie weet inspirerend. Groeten, JAM
Hoi allemaal, Alweer onze laatste avond in Suriname. Nu maken we ons op voor de terugreis naar Nederland. Het zit er op. De vijf en een halve maand zijn voorbij gevlogen. We zijn nu in Domburg, een
dorp 20 kilometer ten zuiden van Paramaribo. 's Avonds zitten we hier in de herrie van de natuur. Vogels, krekels, padden en kikkers brullen om het hardst. Af en roe hoor je de brulapen op de
achtergrond. Zaterdagochtend hebben we met de tuinman een lange wandeling gemaakt op een oude plantage aan de andere kant van de Surinamerivier. Het regende wel een beetje veel, maar we hebben een
aardige indruk gekregen van de leefwijze van de bewoners aldaar. Het is allemaal erg eenvoudig. Ze leven daar van hun eigen tuintje, waarin van alles groeit en voor ons volkomen onherkenbaar is. De
overige dagen hebben we wat rondgeschouwd in de buurt van ons appartement. We hebben een groep apen bij de ingang van het vakantieparkje kunnen bewonderen en er lag een kaaimannetje te zonnen in de
slootswal niet ver van hier. De toucan, de tijger, de poema en de miereneter hebben zich nog niet laten zien. Het was een goede keuze om vijf en een halve maand op reis te gaan. We hebben de tijd
gehad om na te kunnen denken, ook al hebben we onze tijd niet altijd nuttig besteed. Door hele dagen met Allard door te brengen, leer je elkaar goed kennen, wat we zeer waardevol vonden. We hebben
heel veel mooi dingen gezien. De plekken waren allemaal heel verschillend en elk land had wel iets waar we enthousiast over waren. Anders dan op eerdere reizen waren we nu zo ongeveer dag en nacht
online. Dit maakte dat we soms het idee hadden dat we helemaal niet zo ver weg waren. Je kunt je niet meer verstoppen, zo lijkt het. En straks weer thuis. Daar kunnen we weer genieten van het comfort
van een eigen huis, waar we alles hebben. En een supermarkt waar je vindt wat je zoekt en de toevoer betrouwbaar en regelmatig is. En weer eens wat anders dragen dan de afritsbroeken met
hardnekkige vlekken en die paar gekreukelde tshirts die in de rugzak meereizen. Hopelijk kunnen we de luxe van thuis nog lang en als bijzonder waarderen. We laten veel in Suriname achter aan
afgedragen kleding en nemen goede voornemens mee terug. In Groningen hebben we nog een paar dagen om bij te komen. Vanaf maandag gaat Allard naar school en begint voor Jan het werk weer. Marjon start
per 1 februari weer met werken. Ons reisverslag is nu ten einde. Voor ons was het mooi om op deze manier de geinteresseerden op de hoogte te houden. Voor de lezers was het hopelijk een bron van
informatie en (leed)vermaak, en wie weet inspirerend. Groeten, JAM
Hoi allemaal, Alweer onze laatste avond in Suriname. Nu maken we ons op voor de terugreis naar Nederland. Het zit er op. De vijf en een halve maand zijn voorbij gevlogen. We zijn nu in Domburg, een
dorp 20 kilometer ten zuiden van Paramaribo. 's Avonds zitten we hier in de herrie van de natuur. Vogels, krekels, padden en kikkers brullen om het hardst. Af en roe hoor je de brulapen op de
achtergrond. Zaterdagochtend hebben we met de tuinman een lange wandeling gemaakt op een oude plantage aan de andere kant van de Surinamerivier. Het regende wel een beetje veel, maar we hebben een
aardige indruk gekregen van de leefwijze van de bewoners aldaar. Het is allemaal erg eenvoudig. Ze leven daar van hun eigen tuintje, waarin van alles groeit en voor ons volkomen onherkenbaar is. De
overige dagen hebben we wat rondgeschouwd in de buurt van ons appartement. We hebben een groep apen bij de ingang van het vakantieparkje kunnen bewonderen en er lag een kaaimannetje te zonnen in de
slootswal niet ver van hier. De toucan, de tijger, de poema en de miereneter hebben zich nog niet laten zien. Het was een goede keuze om vijf en een halve maand op reis te gaan. We hebben de tijd
gehad om na te kunnen denken, ook al hebben we onze tijd niet altijd nuttig besteed. Door hele dagen met Allard door te brengen, leer je elkaar goed kennen, wat we zeer waardevol vonden. We hebben
heel veel mooi dingen gezien. De plekken waren allemaal heel verschillend en elk land had wel iets waar we enthousiast over waren. Anders dan op eerdere reizen waren we nu zo ongeveer dag en nacht
online. Dit maakte dat we soms het idee hadden dat we helemaal niet zo ver weg waren. Je kunt je niet meer verstoppen, zo lijkt het. En straks weer thuis. Daar kunnen we weer genieten van het comfort
van een eigen huis, waar we alles hebben. En een supermarkt waar je vindt wat je zoekt en de toevoer betrouwbaar en regelmatig is. En weer eens wat anders dragen dan de afritsbroeken met
hardnekkige vlekken en die paar gekreukelde tshirts die in de rugzak meereizen. Hopelijk kunnen we de luxe van thuis nog lang en als bijzonder waarderen. We laten veel in Suriname achter aan
afgedragen kleding en nemen goede voornemens mee terug. In Groningen hebben we nog een paar dagen om bij te komen. Vanaf maandag gaat Allard naar school en begint voor Jan het werk weer. Marjon start
per 1 februari weer met werken. Ons reisverslag is nu ten einde. Voor ons was het mooi om op deze manier de geinteresseerden op de hoogte te houden. Voor de lezers was het hopelijk een bron van
informatie en (leed)vermaak, en wie weet inspirerend. Groeten, JAM
Hoi allemaal, Alweer onze laatste avond in Suriname. Nu maken we ons op voor de terugreis naar Nederland. Het zit er op. De vijf en een halve maand zijn voorbij gevlogen. We zijn nu in Domburg, een
dorp 20 kilometer ten zuiden van Paramaribo. 's Avonds zitten we hier in de herrie van de natuur. Vogels, krekels, padden en kikkers brullen om het hardst. Af en roe hoor je de brulapen op de
achtergrond. Zaterdagochtend hebben we met de tuinman een lange wandeling gemaakt op een oude plantage aan de andere kant van de Surinamerivier. Het regende wel een beetje veel, maar we hebben een
aardige indruk gekregen van de leefwijze van de bewoners aldaar. Het is allemaal erg eenvoudig. Ze leven daar van hun eigen tuintje, waarin van alles groeit en voor ons volkomen onherkenbaar is. De
overige dagen hebben we wat rondgeschouwd in de buurt van ons appartement. We hebben een groep apen bij de ingang van het vakantieparkje kunnen bewonderen en er lag een kaaimannetje te zonnen in de
slootswal niet ver van hier. De toucan, de tijger, de poema en de miereneter hebben zich nog niet laten zien. Het was een goede keuze om vijf en een halve maand op reis te gaan. We hebben de tijd
gehad om na te kunnen denken, ook al hebben we onze tijd niet altijd nuttig besteed. Door hele dagen met Allard door te brengen, leer je elkaar goed kennen, wat we zeer waardevol vonden. We hebben
heel veel mooi dingen gezien. De plekken waren allemaal heel verschillend en elk land had wel iets waar we enthousiast over waren. Anders dan op eerdere reizen waren we nu zo ongeveer dag en nacht
online. Dit maakte dat we soms het idee hadden dat we helemaal niet zo ver weg waren. Je kunt je niet meer verstoppen, zo lijkt het. En straks weer thuis. Daar kunnen we weer genieten van het comfort
van een eigen huis, waar we alles hebben. En een supermarkt waar je vindt wat je zoekt en de toevoer betrouwbaar en regelmatig is. En weer eens wat anders dragen dan de afritsbroeken met
hardnekkige vlekken en die paar gekreukelde tshirts die in de rugzak meereizen. Hopelijk kunnen we de luxe van thuis nog lang en als bijzonder waarderen. We laten veel in Suriname achter aan
afgedragen kleding en nemen goede voornemens mee terug. In Groningen hebben we nog een paar dagen om bij te komen. Vanaf maandag gaat Allard naar school en begint voor Jan het werk weer. Marjon start
per 1 februari weer met werken. Ons reisverslag is nu ten einde. Voor ons was het mooi om op deze manier de geinteresseerden op de hoogte te houden. Voor de lezers was het hopelijk een bron van
informatie en (leed)vermaak, en wie weet inspirerend. Groeten, JAM
Hoi allemaal, Alweer onze laatste avond in Suriname. Nu maken we ons op voor de terugreis naar Nederland. Het zit er op. De vijf en een halve maand zijn voorbij gevlogen. We zijn nu in Domburg, een
dorp 20 kilometer ten zuiden van Paramaribo. 's Avonds zitten we hier in de herrie van de natuur. Vogels, krekels, padden en kikkers brullen om het hardst. Af en roe hoor je de brulapen op de
achtergrond. Zaterdagochtend hebben we met de tuinman een lange wandeling gemaakt op een oude plantage aan de andere kant van de Surinamerivier. Het regende wel een beetje veel, maar we hebben een
aardige indruk gekregen van de leefwijze van de bewoners aldaar. Het is allemaal erg eenvoudig. Ze leven daar van hun eigen tuintje, waarin van alles groeit en voor ons volkomen onherkenbaar is. De
overige dagen hebben we wat rondgeschouwd in de buurt van ons appartement. We hebben een groep apen bij de ingang van het vakantieparkje kunnen bewonderen en er lag een kaaimannetje te zonnen in de
slootswal niet ver van hier. De toucan, de tijger, de poema en de miereneter hebben zich nog niet laten zien. Het was een goede keuze om vijf en een halve maand op reis te gaan. We hebben de tijd
gehad om na te kunnen denken, ook al hebben we onze tijd niet altijd nuttig besteed. Door hele dagen met Allard door te brengen, leer je elkaar goed kennen, wat we zeer waardevol vonden. We hebben
heel veel mooi dingen gezien. De plekken waren allemaal heel verschillend en elk land had wel iets waar we enthousiast over waren. Anders dan op eerdere reizen waren we nu zo ongeveer dag en nacht
online. Dit maakte dat we soms het idee hadden dat we helemaal niet zo ver weg waren. Je kunt je niet meer verstoppen, zo lijkt het. En straks weer thuis. Daar kunnen we weer genieten van het comfort
van een eigen huis, waar we alles hebben. En een supermarkt waar je vindt wat je zoekt en de toevoer betrouwbaar en regelmatig is. En weer eens wat anders dragen dan de afritsbroeken met
hardnekkige vlekken en die paar gekreukelde tshirts die in de rugzak meereizen. Hopelijk kunnen we de luxe van thuis nog lang en als bijzonder waarderen. We laten veel in Suriname achter aan
afgedragen kleding en nemen goede voornemens mee terug. In Groningen hebben we nog een paar dagen om bij te komen. Vanaf maandag gaat Allard naar school en begint voor Jan het werk weer. Marjon start
per 1 februari weer met werken. Ons reisverslag is nu ten einde. Voor ons was het mooi om op deze manier de geinteresseerden op de hoogte te houden. Voor de lezers was het hopelijk een bron van
informatie en (leed)vermaak, en wie weet inspirerend. Groeten, JAM
Hoi allemaal, Alweer onze laatste avond in Suriname. Nu maken we ons op voor de terugreis naar Nederland. Het zit er op. De vijf en een halve maand zijn voorbij gevlogen. We zijn nu in Domburg, een
dorp 20 kilometer ten zuiden van Paramaribo. 's Avonds zitten we hier in de herrie van de natuur. Vogels, krekels, padden en kikkers brullen om het hardst. Af en roe hoor je de brulapen op de
achtergrond. Zaterdagochtend hebben we met de tuinman een lange wandeling gemaakt op een oude plantage aan de andere kant van de Surinamerivier. Het regende wel een beetje veel, maar we hebben een
aardige indruk gekregen van de leefwijze van de bewoners aldaar. Het is allemaal erg eenvoudig. Ze leven daar van hun eigen tuintje, waarin van alles groeit en voor ons volkomen onherkenbaar is. De
overige dagen hebben we wat rondgeschouwd in de buurt van ons appartement. We hebben een groep apen bij de ingang van het vakantieparkje kunnen bewonderen en er lag een kaaimannetje te zonnen in de
slootswal niet ver van hier. De toucan, de tijger, de poema en de miereneter hebben zich nog niet laten zien. Het was een goede keuze om vijf en een halve maand op reis te gaan. We hebben de tijd
gehad om na te kunnen denken, ook al hebben we onze tijd niet altijd nuttig besteed. Door hele dagen met Allard door te brengen, leer je elkaar goed kennen, wat we zeer waardevol vonden. We hebben
heel veel mooi dingen gezien. De plekken waren allemaal heel verschillend en elk land had wel iets waar we enthousiast over waren. Anders dan op eerdere reizen waren we nu zo ongeveer dag en nacht
online. Dit maakte dat we soms het idee hadden dat we helemaal niet zo ver weg waren. Je kunt je niet meer verstoppen, zo lijkt het. En straks weer thuis. Daar kunnen we weer genieten van het comfort
van een eigen huis, waar we alles hebben. En een supermarkt waar je vindt wat je zoekt en de toevoer betrouwbaar en regelmatig is. En weer eens wat anders dragen dan de afritsbroeken met
hardnekkige vlekken en die paar gekreukelde tshirts die in de rugzak meereizen. Hopelijk kunnen we de luxe van thuis nog lang en als bijzonder waarderen. We laten veel in Suriname achter aan
afgedragen kleding en nemen goede voornemens mee terug. In Groningen hebben we nog een paar dagen om bij te komen. Vanaf maandag gaat Allard naar school en begint voor Jan het werk weer. Marjon start
per 1 februari weer met werken. Ons reisverslag is nu ten einde. Voor ons was het mooi om op deze manier de geinteresseerden op de hoogte te houden. Voor de lezers was het hopelijk een bron van
informatie en (leed)vermaak, en wie weet inspirerend. Groeten, JAM
Beste lezers, Paramaribo zit er nu op. Het is een stad met vele mooie houten gebouwen en, ook fijn, je kunt er alles wel krijgen. En ook heel bijzonder: er is hier een Tammengastraat. In de
negentiende eeuw zijn hier een aantal boeren vanuit NL gekomen om hier te te gaan boeren. Dat is behoorlijk mislukt, want ze hadden arme grond gekozen/gekregen. De familie Tammenga eindigde in
Paramaribo, maar wel met eigen straatnaam! (zie foto) Waar de boeren terecht kwamen hebben we ook gekeken: in Groningen aan de Saramaccarivier. Verder zijn we met een gehuurde auto naar colakreek
geweest. Dit is een kreek met water met colakleur, ruim een uur rijden vanuit Paramaribo. In het weekend en in vakanties zijn daar zomaar 2000 mensen, maar op een doordeweekse dag zoals afgelopen
woensdag waren er wel 20! We gaan zo naar Domburg, waar we vier nachten verblijven. En dan zit de reis er weer op, want op woensdagochtend 25 januari landen we met de KL417 weer op Schiphol. Ons
hoofd gaat nu ook meer in de thuisstand, want we regelen hier nu op afstand dat Allard straks naar school mag en wat hij in zijn schooltas moet hebben. En ook het werk probeert weer een plekje te
verkrijgen in onze hoofden. Groeten, JAM
