Unfa (hallo in het Saramaccaans), We zijn weer terug van 4 dagen jungle. Donderdag werden we opgehaald bij ons hotel door Carlos met zijn taxibusje. Behalve de 5 witjes zaten er een paar locals in met al hun boodschappen. Het eerste half uur in en rond Paramaribo werden gebruikt voor het inladen van nog meer spullen, waaronder grindtegels. Op het dak, onder de banken en achter de laadklep werden goederen gestouwd. In de jungle is niet veel te koop... Na 3 uur waren we in Atjoni. Ongelofelijk: er ligt een strakke asfaltweg dwars door de jungle. En hij is klaar sinds vier maanden! Vanaf Atjoni gaat alles verder per korjaal over het water. En een korjaal is niet zo heel erg groot en heeft geen dakje. Het laatste hebben we gemerkt; van de bootrit van wel 2,5 uur hebben we 2 uur regen gehad met meerdere plensbuien. Er was niets meer droog en het water sopte in onze bergschoenen. En onze poncho's? Die lagen onder het dekzeil waar we niet bij konden. Gelukkig hadden we een paar droge dagen en was alles uiteindelijk wel weer droog. We logeerden in Botopasi in een traditionele hut met douche, toilet en kikkers. Opa en oma hadden nog een vogelspin ter grote van een schoteltje als huisdier. Deze was niet gevaarlijk volgens het personeel, maar is na 2 dagen toch maar verwijderd. We hebben lange 2 wandeltochten ondernomen met een gids. De eerste wandeling ging langs 3 traditionele dorpen en kostgrondjes. Mensen wonen daar ook in traditionele houten hutjes, maar dan zonder douche en stromend water. Alles gaat daar in de rivier. Zo stellen wij ons primitief Afrika voor. Wat veel inwoners dan weer wel hebben is een mobiele telefoon. Tijdens onze wandeling hebben we nog aapjes gezien en een heleboel mooie en ook grote vlinders. Verder stonden er prachtige en indrukwekkend grote bomen, waaronder de telefoonboom. Als je daar tegenaan slaat horen de mensen dat kilometers verderop. Tijdens de boswandeling hebben we veel uitleg gehad over de plantjes, bomen en de vruchten. Ook hebben we een toelichting gehad bij een kostgrondje, waar de vrouwen hun groente en fruit verbouwen. Wat wij als onkruid dachten te herkennen is allemaal eetbaar.  's Middags moesten we vooral bijkomen van de lange wandeling. We dobberden dan in een sula, een stroomversnelling, in de Surinamerivier. Verder hebben Jan en Allard nog geprobeerd een piranha te vangen met kippenvellen. Maar helaas hadden de vissen geen honger. Terugreis hadden we nog motorpech. De lokale ANWB verscheen spoedig per motorboot met een reserve buitenboordmotor, zodat we de tocht konden hervatten. Carlos de taxichauffeur stond ons weer op te wachten op Atjoni en bracht ons terug naar Paramaribo. Onderweg hebben we nog een grote watermeloen gekocht voor de komende dagen. Nu zitten we weer in ons luxe apartement, wat heel steriel aanvoelt na 4 dagen jungle. Ook wel weer lekker. We zijn nu nog vijf dagen in Paramaribo en huren waarschijnlijk nog een auto voor wat uitstapjes buiten de hoofdstad. De laatste dagen zijn we in Domburg, bij Surinat. Even luxe afsluiten en dan weer naar Nederland. Doeg, JAM